fbpx
Posts By :

master

υδροθεραπεια_αυτισμος

Υδροθεραπεία σε άτομα με αυτισμό

1024 768 master

Υδροθεραπεία σε άτομα με αυτισμό. Ο αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που μπορεί να είναι ήπιου ή σοβαρού βαθμού.
Δεν έχουν όλα τα παιδιά με αυτισμό την ίδια ακριβώς εικόνα. Μερικά από τα προβλήματα που έχουν είναι στην επικοινωνία, τη γλώσσα και την κοινωνική ένταξη.
Η υδροθεραπεία μπορεί να ενισχύσει την ποιότητα ζωής και την παραγωγικότητα του ατόμου ως μέσο αναψυχής και γίνεται με τη βοήθεια ειδικά καταρτισμένου προσωπικού.
Το νερό βοηθάει τα παιδιά στο να ελέγξουν το σώμα τους και να κινηθούν με επιτυχία μέσα σ’αυτό μειώνοντας έτσι τις ακαθόριστες κινητικές δραστηριότητες τους.
Το νερό προσφέρει
1) Αισθητηριακή εμπειρία / ερεθίσματα. Ασκεί μεγαλύτερη πίεση από τον αέρα και βοηθάει στην εισαγωγή πολλών ερεθισμάτων στο σώμα. Παρέχει ένα περιβάλλον, το οποίο μειώνει το σωματικό βάρος κατά 90%. Το ζεστό νερό μειώνει επίσης τη σπαστικότητα και χαλαρώνει τους μυς.
2) Αιθουσαία διέγερση. Κολυμπώντας μέσα στο νερό δημιουργείται ελεγχόμενη αιθουσαία διέγερση σε διάφορα επίπεδα. Όλη αυτή η αυξημένη αισθητηριακή πληροφορία βοηθάει στην ανάπτυξη της ευαισθητοποίησης του σώματος και την κινητική μάθηση. Εκτός από το κολύμπι τα παιδιά μαθαίνουν να περπατούν, να αλλάζουν θέσεις, να κάνουν ύπτιο. Σίγουρα όλα αυτά, ανάλογα με το επίπεδο ικανότητας  του παιδιού, μπορούν να γίνουν και με τη βοήθεια κάποιου εξοπλισμού.
3) Προφορικές κινητικές δεξιότητες. Το νερό είναι ένα μέσο για να βελτιώσουν τα παιδιά τις στοματοκινητικές τους δεξιότητες, κάνοντας μπουρμπουλήθρες στο νερό ή φυσώντας με ένα καλαμάκι. Λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν με την επικοινωνία τους, ανταποκρίνονται καλύτερα σε οπτικά ερεθίσματα.
4) Μυϊκή ενδυνάμωση. Το νερό μπορεί  να παρέχει αντίσταση σε όλα τα επίπεδα της κίνησης για όλες τις μυϊκές ομάδες , χρησιμοποιώντας μακαρόνια, μπάλες και βαράκια.
5) Βελτίωση της αδρής κινητικότητας. Στο νερό η βαρύτητα μειώνεται και τα παιδιά είναι ικανά να εκτελέσουν κινήσεις και δεξιότητες που δεν είναι ακόμα σε θέση να εκτελέσουν έξω από αυτό. Η στάση του σώματος βελτιώνεται, όπως και ο νευρομυϊκός συντονισμός.
6) Επανεκπαίδευση της βάδισης και της ισορροπίας. Τα παιδιά που μαθαίνουν να περπατούν μέσα στο νερό αποκτούν καλύτερα αντανακλαστικά.
Επιπλέον, λόγω της ενέργειας που καταναλώνει το παιδί με τις δραστηριότητες στο νερό, μειώνεται η υπερκινητικότητά του, επικεντρώνεται καλύτερα στα «καθήκοντά» του, βελτιώνεται ο ύπνος του και οι διατροφικές του συνήθειες.
Για τα παιδιά με αυτισμό η υδροθεραπεία μπορεί να βελτιώσει το εύρος της κίνησης και την ευαισθητοποίηση του σώματος, να διευκολύνει τη νευροαναπτυξιακή τους έκβαση, να βελτιώσει τη προσοχή, τη συγκέντρωση, την αυτοσυγκράτηση και την ικανότητα να ακολουθούν οδηγίες.

συνδρομο_θωρακικής_εξόδου

Σύνδρομο θωρακικής εξόδου |Φυσικοθεραπεία

525 276 master

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μια επώδυνη κατάσταση που προκαλείται από την πίεση αγγείων και νεύρων στην περιοχή του άνω θωρακικού στομίου, δηλαδή ανάμεσα στην βάση του αυχένα και την έκφυση του βραχιονίου. Υπάρχουν διάφορες υποδιαιρέσεις του συνδρόμου ανάλογα με την αιτία πρόκλησης και τα συμπτώματα που παρουσιάζονται.

  • Νευρογενές σύνδρομο θωρακικής εξόδου: χαρακτηρίζεται από συμπίεση του βραχιονίου πλέγματος και έχει νευρολογικά συμπτώματα
  • Αγγειακό σύνδρομο θωρακικής εξόδου: χαρακτηρίζεται από συμπίεση των φλεβών και των αρτηριών που βρίσκονται κάτω από την κλείδα
  • Μη συγκεκριμένου τύπου σύνδρομο θωρακικής εξόδου: δεν υπάρχει συγκεκριμένη αιτία πρόκλησης αλλά οι ασθενείς παρουσιάζουν νευρολογικά συμπτώματα και πόνο

ΑΙΤΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ

  • Πίεση λόγω υπεράριθμης αυχενικής πλευράς η οποία εκτείνεται από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και υπάρχει εκ γενετής
  • Ύπαρξη μιας ανώμαλα σφιχτής ινώδους ζώνης που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με το πλευρό
  • Ύπαρξη μικρού σκαληνού μυός, ο οποίος πιέζει το κατώτερο τμήμα του βραχιονίου πλέγματος ( Α8-Θ1) καθώς και την αρτηρία
  • Απότομη άρση βάρους
  • Τραυματισμός περιοχής
  • Αύξηση ή μείωση του μυϊκού όγκου που προκαλεί πίεση ή διάταση του βραχιονίου πλέγματος αντίστοιχα
  • Μεγάλη κινητικότητα της άρθρωσης του ώμου με μεταβολή της θέσης της κλείδας, που προκαλεί πίεση του νευροαγγειακού πλέγματος
  • Πίεση στις αρθρώσεις. Η παχυσαρκία μπορεί να βάλει ένα αδικαιολόγητο ποσό πίεσης στις αρθρώσεις, ή η μεταφορά τσαντών με υπερβολικό βάρος
  • Επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα και καταπόνηση των αρθρώσεων (π.χ. συνεχόμενη χρήση υπολογιστών, μεταφορά βαρειών αντικειμένων, αθλητικές δραστηριότητες όπως η κολύμβηση)
  • Κακή στάση, οι γυρτοί ώμοι ή η ολίσθηση του κεφαλιού προς τα εμπρός (ευθειασμός της αυχενικής μοίρας) μπορεί να προκαλέσει τη συμπίεση στη θωρακική περιοχή εξόδου
  • Εγκυμοσύνη, κατά τη διάρκεια της οποίας οι αρθρώσεις χαλαρώνουν και το σύνδρομο μπορεί να εμφανιστεί πιο εύκολα
  • Η ηλικία, αφού στην τρίτη δεκαετία υπάρχει φυσιολογική πτώση της ωμικής ζώνης με έκταση του νευροαγγειακού πλέγματος και επιπρόσθετη πίεση από την πρώτη πλευρά

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

  • Μυϊκή αδυναμία – ατροφία άνω άκρου
  • Πόνος χρόνιος, βαθύς, καυστικός που μπορεί να εμφανίζεται και κατά τη διάρκεια της νύχτας και μπορεί να επεκταθεί σε όλο το άνω άκρο
  • Εύκολη κόπωση ιδιαίτερα σε δραστηριότητες κατά τις οποίες το χέρι είναι ψηλά
  • Διαταραχές αιμάτωσης του άκρου και κυάνωση
  • Ροίζος ή φύσημα στην υπερκλείδια περιοχή
  • Ψηλαφητή οστική διόγκωση στον υποκλείδιο βόθρο
  • Παραισθησίες στην κατανομή του κερκιδικού ή του ωλένιου νεύρου και αισθητικές διαταραχές στα τρία πρώτα και δύο τελευταία δάχτυλα αντίστοιχα
  • Ελάττωση ή κατάργηση των σφίξεων της κερκιδικής αρτηρίας

ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία του συνδρόμου θωρακικής εξόδου είναι κατά κύριο λόγο συντηρητική και διαρκεί για τουλάχιστον έξι μήνες . Συνιστάται φαρμακευτική αγωγή και ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.
•        Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και μυοχαλαρωτικών ή τοπικών αναισθητικών, που ενισχύουν τη φυσικοθεραπεία και βοηθούν στην απαλλαγή των συμπτωμάτων.
•        Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει
α) Τεχνικές manual therapy, δηλαδή ήπιους χειρισμούς που βοηθούν την αποσυμπίεση των νεύρων και των αγγείων της περιοχής, ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα γρήγορα και αποτελεσματικά με ασφάλεια για τον ασθενή
β) Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης για τη νευρομυϊκή επανεκπαίδευση του σώματος και τη βελτίωση του εύρους τροχιάς της κίνησης
γ) Ατομικό πρόγραμμα ασκήσεων για την αύξηση της μυϊκής δύναμης, και του εύρους κίνησης των αρθρώσεων
δ) Επανεκπαίδευση της σωστής στάσης, καθώς η επαναλαμβανόμενη κακή στάση αποτελεί βασική αιτία του προβλήματος
ε) Τεχνικές χαλάρωσης και υδροθεραπεία για τη χαλάρωση των συσπασμένων μυών
στ) Σε περίπτωση παχυσαρκίας είναι απαραίτητη η απώλεια βάρους ενώ είναι σημαντικές και οι συμβουλές που θα δώσει ο φυσικοθεραπευτής στον ασθενή έτσι ώστε να αποφεύγει τις θέσεις και κινήσεις όπως οι υπεραπαγωγές τη νύχτα, να κοιμάται με τοποθετημένα τα άκρα σε θέσης προσαγωγής και να ενισχύονται οι ώμοι με μαξιλάρια. Κατά τη διάρκεια της ημέρας να αποφεύγει την ανύψωση φορτίων αλλά και δραστηριότητες που απαιτούν επαναλαμβανόμενη ή διαρκούσα υπεραπαγωγή του άνω άκρου.

Διάστρεμμα ποδοκνημικής | Φυσικοθεραπεία

709 401 master

Το διάστρεμμα ποδοκνημικής είναι μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από την διάταση ή την ρήξη των συνδέσμων της περιοχής, ολική ή μερική.
Ανάλογα με το πόσοι σύνδεσμοι έχουν τραυματιστεί και ανάλογα με τη σοβαρότητα της βλάβης το διάστρεμμα μπορεί να ταξινομηθεί σε 3 βαθμούς αυξανόμενης βαρύτητας. Κυρίως αφορά στον έξω πλάγιο σύνδεσμο και ειδικότερα στην πρόσθια μοίρα αυτού που ονομάζεται και περονοαστραγαλικός σύνδεσμος.
Μηχανισμός κάκωσης
Συνήθως οι συνδεσμικές κακώσεις προκαλούνται από απότομη ανάσπαση έσω χείλους.
Μπορεί να συμβεί σε άτομα κάθε ηλικίας και κυρίως σε άτομα με κάποια αθλητική δραστηριότητα.
Κλινική εικόνα
Η κλινική εικόνα ποικίλει σε βαρύτητα ανάλογα με το στάδιο της βλάβης αλλά και από το πόσο χρονικό διάστημα πέρασε από τον τραυματισμό. Περιλαμβάνει τοπικό πόνο, οίδημα (πρήξιμο) ή αιμάτωμα, εκχύμωση, περιορισμό της κινητικότητας της άρθρωσης, δυσκολία και πόνο κατά την βάδιση.
Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση
Η θεραπεία διαφοροποιείται ανάλογα με το βαθμό του διαστρέμματος. Για τις πρώτες 48 -72 ώρες σκοπό έχει να μειώσει την αιμορραγία, το πρήξιμο και την φλεγμονή. Γι αυτό το λόγο χρησιμοποιούμε την περίδεση, την ανάρροπη θέση, την ανάπαυση και την κρυοθεραπεία. Όλες οι ασκήσεις πάντα εκτελούνται στο όριο του πόνου χωρίς να αυξάνουν τα συμπτώματα. Η φυσικοθεραπεία κρίνεται απαραίτητη για όλους τους ασθενείς με διάστρεμμα ποδοκνημικής διότι όχι μόνο θα επιτύχει ταχύτερη ανάρρωση αλλά θα βοηθήσει και στην πρόληψη του επανατραυματισμού.
Η θεραπεία περιλαμβάνει φυσικά μέσα όπως:
-Υπέρηχο
-Laser σάρωσης
-Ηλεκτροθεραπεία για τη μείωση του πόνου (tens)
-Κρυοθεραπεία
Και άλλες τεχνικές αποκατάστασης όπως:
-Αρθρική κινητοποίηση
-Τεχνικές μαλακών μορίων (μάλαξη )
-Taping
-Ασκήσεις βελτίωσης της ελαστικότητας των μυών
-Ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών
-Ασκήσεις βελτίωσης ισορροπίας – ιδιοδεκτικότητας
-Διόρθωση στάσης (αν κρίνεται απαραίτητο)
-Υδροθεραπεία
-Εργομετρικός διάδρομος βάδισης
-Ποδήλατο

Ισχιαλγία και φυσικοθεραπεία

Ισχιαλγία και φυσικοθεραπεία

493 335 master

Ισχιαλγία ή αλλιώς “Σύνδρομο Οσφυοϊερής Ριζοπάθειας” ονομάζουμε κάθε είδους πόνο και σύνολο συμπτωμάτων κατά μήκος του ισχιακού νεύρου, ανεξάρτητα από την αιτία που το προκάλεσε. Ο πόνος επομένως μπορεί να εντοπίζεται είτε σε ολόκληρο το πόδι είτε σε κάποια μόνο σημεία του
(π.χ.στο γόνατο στην κνήμη ή στα δάχτυλα). Η ισχιαλγία προκαλείται από την πίεση που υφίσταται το ισχιακό νεύρο κάπου στην περιοχή της μέσης και μπορεί να εμφανιστεί είτε ξαφνικά είτε να προϋπάρχει κάποιος πόνος ή ενόχληση στη μέση και να επιδεινωθεί σε διάστημα μερικών ημερών.
Μπορεί να συνυπάρχει ή να αποτελεί επακόλουθο της οσφυαλγίας ή μπορεί και να μην έχει καμία σχέση με αυτήν.

Υπάρχουν δύο είδη ισχιαλγίας:
Κεντρική Ισχιαλγία (όπου η βλάβη εντοπίζεται στην σπονδυλική στήλη)
Περιφερική Ισχιαλγία (οφείλεται σε αίτια πιέσεως του νεύρου εκτός της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή εντός της πυέλου, εντός του γλουτού, του μηρού,
του γόνατος, και της κνήμης)


Αίτια: 
Η ισχιαλγία συμβαίνει όταν υπάρχει πίεση ή βλάβη στο ισχιακό νεύρο. Το νεύρο αυτό ξεκινά από τη σπονδυλική στήλη και διατρέχει το πίσω τμήμα κάθε ποδιού. Ελέγχει τους μύες στο πίσω τμήμα του ποδιού και παρέχει αίσθηση στο πίσω τμήμα του μηρού, σε τμήμα της κνήμης και στο πέλμα.

Τα κοινά αίτια της ισχιαλγίας είναι:
Σύνδρομο απιοειδούς (μια διαταραχή πόνου που αφορά το στενό απιοειδή μυ στους γλουτούς)
Δισκοπάθεια
Εκφυλιστική δισκοπάθεια
Σπονδυλική στένωση
Πυελικός τραυματισμός ή κάταγμα
Όγκοι
Φλεγμονές μαλακών μορίων κατά τη διαδρομή των ριζών του οσφυοϊερού πλέγματος ή των ριζών και του ισχιακού νεύρου
Θυλακίτιδα του μείζονος τροχαντήρος
Θυλακίτιδα του ισχιακού κυρτώματος
Μικροβιακές φλεγμονές σπονδύλων
Ισχιαλγία και φυσικοθεραπείαΆλλες καταστάσεις που μπορεί να την προκαλέσουν είναι:
Κακή στάση του σώματος
Εγκυμοσύνη
Παχυσαρκία
Χρήση ψηλών τακουνιών

Συμπτώματα:
Πόνος που ανακλάται από την κατώτερη περιοχή της ράχης προς τα κάτω μέσω των γλουτών προς το κατώτερο μέρος σκέλους και ο οποίος χειροτερεύει όταν καθίσετε, όταν κάνετε κάμψη προς τα εμπρός ή προς τα πίσω, όταν φτερνιστείτε, όταν βήξετε ή όταν τεντωθείτε. Συνήθως προσβάλλει τη μία μόνο πλευρά του σώματος.
Κάψιμο ή μούδιασμα
Οξύς πόνος που μπορεί να δυσκολέψει το σήκωμα στην όρθια στάση
Αδυναμία μυός, μούδιασμα ή δυσκολία κίνησης σκέλους ή ποδιού

Θεραπευτική αντιμετώπιση:
Κλινοστατισμός: σε μερικές περιπτώσεις μπορούν να συστηθούν από τον γιατρό σας μία έως δύο ημέρες παραμονή στο κρεβάτι για να βοηθηθεί ο περιορισμός της φλεγμονής γύρω από τις ρίζες του νεύρου. Δεν συστήνεται μεγαλύτερης διάρκειας παραμονή στο κρεβάτι, διότι αυτή μπορεί να επιβραδύνει την ανάρρωση.
Εφαρμογή πάγου ή θέρμανσης μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο. Γενικώς, η εφαρμογή παγοκύστης ή θερμοφόρας για περίπου 15 λεπτά μερικές φορές την ημέρα, μπορεί να βοηθήσει. H παγοκύστη βοηθάει περισσότερο όταν χρησιμοποιείται νωρίς.
Παυσίπονα: απιοειδή ή κορικοστεροειδή, παυσίπονα όπως ακεταμινοφένη  μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου, καθώς και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ασπιρίνη μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής. O γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει ένα αντιφλεγμονώδες και μερικές φορές ένα μυοχαλαρωτικό φάρμακο.
Φυσικοθεραπεία: όταν ο πόνος γίνει σχετικά υποφερτός και η φλεγμονή υποχωρήσει, είναι σημαντικό να αρχίσετε ασκήσεις και φυσικοθεραπεία. O αρχικός λόγος είναι να επαναποκτηθεί η φυσιολογική κινητικότητα και για να μάθετε πώς να φροντίσετε και να προστατέψετε τη ράχη σας κατά τις καθημερινές σας δραστηριότητες. Μακροπρόθεσμα η εκγύμναση και η φυσικοθεραπεία ενισχύουν και σταθεροποιούν τους μυς της ράχης και της κοιλιάς, βοηθώντας έτσι την προστασία σας από μελλοντικούς τραυματισμούς.

παγωμένος ώμος

Παγωμένος ώμος

960 720 master

Παγωμένος ώμοςΗ άρθρωση του ώμου αποτελείται από την κοίλη επιφάνεια της ωμογλήνης και την κυρτή επιφάνεια της κεφαλής του βραχιονίου. Πρόκειται για μια πολυαξονική άρθρωση που επιτρέπει κίνηση σε 3 διαφορετικά επίπεδα (προσθιοπίσθιο, μετωπιαίο και εγκάρσιο).Αυτό άμεσα την καθιστά την πιο κινητή άρθρωση του σώματος και ταυτόχρονα την πιο πολύπλοκη. Η κατασκευή της είναι τέτοια ώστε να αποτελείται από πολλούς συνδέσμους και κυρίως μυς που προσφύονται στο βραχιόνιο οστό και την προστατεύουν από εξαρθρήματα και διάφορους άλλους τραυματισμούς.Για να πραγματοποιηθεί η κίνηση στον ώμο συμμετέχει και η ωμοπλάτη πραγματοποιώντας μια στροφική κίνηση.

Τι είναι παγωμένος ώμος;
Παγωμένος ώμος ή αλλιώς συμφυτική θυλακίτιδα είναι η κατάσταση κατά την οποία η άρθρωση του ώμου καθίσταται εξαιρετικά δύσκαμπτη και η κίνηση επώδυνη.Στην πραγματικότητα ο αρθρικός θύλακας της άρθρωσης συρρικνώνεται και δημιουργείται κακής ποιότητας ουλώδης ιστός (τις συμφύσεις) με αποτέλεσμα τα παραπάνω συμπτώματα.

Που μπορεί να οφείλεται;
Οι αιτίες της πάθησης παραμένουν έως σήμερα αδιευκρίνιστες. Γενικότερα,έχει παρατηρηθεί ότι η πάθηση παρουσιάζεται τόσο σε άτομα που είχαν κάποιο προηγούμενο τραυματισμό στον ώμο όσο και σε άτομα χωρίς προηγούμενο τραυματισμό. Ωστόσο, μερικοί παράγοντες που φαίνεται να συμβάλλουν στην ανάπτυξη του παγωμένου ώμου είναι:

  • Ηλικία και φύλο.Φαίνεται ότι παρουσιάζεται συχνότερα σε ηλικίες από 40-60 ετών και περισσότερο στις γυναίκες
  • Μεταβολικές διαταραχές,όπως διαβήτης και θυρεοειδισμός
  • Μετά από χειρουργείο σε τραυματισμό του ώμου και μεγάλη περίοδο ακινητοποίησης της άρθρωσης
  • Συστηματικές νόσοι,όπως καρδιακό επεισόδιο ή Πάρκινσον

Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση:
Σε ένα φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα περιλαμβάνονται φυσικά μέσα, όπως Laser, Tens, Θερμοθεραπεία, Κρουστικός υπέρηχος (σε περιπτώσεις ασβεστοποίησης τενόντων) με κύριο σκοπό την αναλγησία,την επούλωση των ιστών και την χαλάρωση των θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων.

Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η κινησιοθεραπεία που περιλαμβάνει χειρισμούς,ειδικές τεχνικές κινητοποίησης με στόχο την βελτίωση του εύρους κίνησης και ασκήσεις με λάστιχα για την ενδυνάμωση των μυών στο νεοαποκτηθέν εύρος.Από ένα πλήρες πρόγραμμα αποκατάστασης δεν θα πρέπει να παραλείπεται η υδροθεραπεία και η άσκηση στο νερό καθώς,λόγω της άνωσης, η άρθρωση δέχεται ελάχιστες φορτίσεις και η κίνηση πραγματοποιείται περισσότερο ανώδυνα και ελεύθερα.

Πελματιαία απονευρωσίτιδα | φυσικοθεραπεία

150 150 master

Η πελματιαία απονεύρωση είναι μία πλατιά δέσμη συνδετικού ιστού η οποία εκφύεται από την έσω επιφάνεια της πτέρνας και καταφύεται στις μεταταρσοφαλαγγικές αρθρώσεις του πέλματος.Πελματιαία απονευρωσίτιδα | φυσικοθεραπεία

Λειτουργία
Διατηρεί τη σταθερότητα του άκρου ποδός καθώς και το σχήμα της ποδικής καμάρας,ενώ απορροφά τις φορτίσεις που ασκούνται στο πόδι κατά τη διάρκεια της βάδισης.

Παθολογία και συμπτώματα της πελματιαίας απονευρωσίτιδας
Η φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης είναι αποτέλεσμα μηχανικής καταπόνησης ύστερα από παρατεταμένη βάδιση – ορθοστασία, χρήση μη κατάλληλων ή φθαρμένων υποδημάτων ή καταπόνηση μετά από έντονη άσκηση.
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες εμφάνισης της πάθησης είναι οι κατασκευαστικές δυσμορφίες του πέλματος όπως η ανισοσκελία και η κοιλοποδία, η ακαμψία της ποδικής καμάρας, η ανελαστικότητα των καμπτήρων μυών του πέλματος, η παγίδευση του νεύρου, τα κακής ποιότητας υποδήματα και η παχυσαρκία.
Κλινικά εκδηλώνεται με πόνο στο πέλμα κατά τη βάδιση ή την ορθοστασία, πρωινό πόνο και δυσκαμψία που υποχωρεί με την  κίνηση, ευαισθησία στη μεσότητα της πελματιαίας απονεύρωσης, πιθανή παρουσία τοπικού οιδήματος και τέλος, πόνο κατά τη διάταση του πέλματος και των δακτύλων.

Φυσικοθεραπευτική προσέγγιση
Η φυσικοθεραπεία είναι απαραίτητο να ξεκινήσει από τα πρώτα στάδια εμφάνισης της πελματιαίας απονευρωσίτιδας για τη γρήγορη αντιμετώπιση και πλήρη αποκατάσταση της.

Η θεραπεία της πελματιαίας απονευρωσίτιδας περιλαμβάνει:

*χρήση ειδικών ορθοτικών πελμάτων (για μείωση της πίεσης της πελματιαίας απονεύρωσης και για την απορρόφηση κραδασμών κατά την βάδιση)

*αντιφλεγμονώδη αγωγή

*shockwave (κρουστικά κύματα)

*υδροθεραπεία

*κινησιοθεραπεία (για σταδιακή ενδυνάμωση των μυών της περιοχής, τη βελτίωση της μυϊκής ισορροπίας και τη πρόληψη νέων τραυματισμών.)

 *διατάσεις (για την βελτίωση της ελαστικότητας)

*θεραπεία με φυσικά μέσα όπως υπέρηχος, laser, tens (για μείωση του πόνου και της φλεγμονής)

*σε παχύσαρκα άτομα συνίσταται η ελάττωση του βάρους.

*τέλος, γίνεται επανεκπαίδευση βάδισης όπου διορθώνουμε το υπάρχον λανθασμένο κινητικό πρότυπο, υιοθετώντας το φυσιολογικό, με επιμέρους ασκήσεις    του κύκλου βάδισης σε διάφορα επίπεδα και τη χρήση ειδικής πλατφόρμας ισορροπίας για βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας.
Πελματιαία απονευρωσίτιδα | φυσικοθεραπεία

 

Τennis elbow | Φυσικοθεραπεία

Τennis elbow | Φυσικοθεραπεία

1024 683 master

Τι κοινό έχουν οι νοικοκυρές και οι τενίστες
Δύο διαφορετικοί  κόσμοι που τους συνδέει η χειρωνακτική εργασία και το στρες. Η έξω επικονδυλίτιδα ή tennis elbow είναι μια κοινή εκφυλιστική διαταραχή του μυοτενόντιου συνόλου. Χαρακτηριστικά αυτής της διαταραχής, της τενόντωσης, είναι η  υπέρχρηση του τένοντα και η αποτυχία  επούλωσης των ιστών.
Η εμφάνισή της είναι πιο συχνή μεταξύ ηλικιών 35-50 κυρίως στο «καλό» μας χέρι.
Οι μηχανισμοί κάκωσης 

  • Μπορεί να είναι ξαφνικά φορτία μεγαλύτερα των αντοχών των εκτεινόντων τενόντων του πήχεως κατά την διάρκεια της εργασίας, του παιχνιδιού ή της προπόνησης.  Άλλοτε μπορεί η σταδιακή καταπόνηση των τενόντων των εκτεινόντων και η κακή εργονομία με συσσωρευτικά φορτία να μας οδηγούν σε αυτό το αποτέλεσμα.
  • Στις νοικοκυρές, η ελλιπής ενδυνάμωση των χεριών, η κακή στάση, ο υπερβολικός πρηνισμός, η υπερβολική ένταση κατά την διάρκεια των εργασιών με τα χέρια, είναι κακοί προγνωστικοί δείκτες για την εμφάνιση του προβλήματος. Ακόμη, η έλλειψη μαγνησίου, η έλλειψη εργονομίας στις εργασίες του σπιτιού σε συνδυασμό με το στρες.

Πώς προσδιορίζεται η βλάβη?
Την ανατομική βλάβη χαρακτηρίζει η μικροσκοπική αποκόλληση ινών των εκτεινόντων τενόντων (πού εκτείνουν τον καρπό και τα δάκτυλα), στον έξω επικόνδυλο του βραχιονίου οστού (παρακονδύλια απόφυση). 
Συμπτώματα:

  1. Πρωινή δυσκαμψία αγκώνα
  2. Αδυναμία εκτεινόντων χεριού και δακτύλων (μακρός εκτείνοντας τον μεγάλο δάχτυλο)
  3. Αδύναμη γροθιά
  4. Αδύναμη λαβή κατά την διάρκεια σηκώματος ενός ποτηριού ή στρίψιμο τιμονιού αλλά και δυσκολία στο στρίψιμο του πόμολου της πόρτας
  5. Ενοχλήσεις στην έξω επιφάνεια του αγκώνα
  6. Πόνος ένα με δύο εκατοστά κάτω από τον έξω επικόνδυλο ή πόνος στον αγκώνα γενικότερα  κατά την κίνηση και την προπόνηση. 
    Τennis elbow_Φυσικοθεραπεία

    Τennis elbow_Φυσικοθεραπεία


     

Θεραπεία:

  • Στην οξεία φάση συνήθως συνιστούμε αντιφλεγμονώδη και αναλγητική θεραπεία με θεραπευτικό υπέρηχο, taping, tens, Laser, θεραπευτική μάλαξη και παγοθεραπεία.
  • Στη συνέχεια για να επιτύχουμε ελαστικότητα στους μύες του πήχεως και του καρπού, εφαρμόζουμε διατάσεις στην πρόσθια και την οπίσθια επιφάνεια του πήχεως δύο με τρεις φορές την ημέρα, πάντα σεβόμενοι τα όρια του πόνου.
  • Στο τελικό στάδιο στοχεύουμε στην ενδυνάμωση των μυών του πήχεως και του καρπού με τη βοήθεια του φυσικοθεραπευτή. 

Σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση έχουν

  • η διαγνωστική εμπειρία  γιατί μπορεί να υπάρξει σύγχυση συμπτωμάτων με αυτά που προέρχονται είτε από αυχενικό σύνδρομο είτε και από εγκλωβισμό του κερκιδικού νεύρου
  • η εμπειρία του φυσικοθεραπευτή, γιατί αυτός θα ορίσει την προοδευτική επιβάρυνση του προγράμματος αποκατάστασης ώστε να γίνει προσεκτική επανάκτηση των μηχανικών ιδιοτήτων των ιστών
  • η συνεργασία του ασθενή με τον φυσικοθεραπευτή για ζητήματα εργονομίας σε χώρους εργασίας, άσκησης και επιλογής κατάλληλου αθλητικού εξοπλισμού.
Medical Taping_Αυχένας

Φυσικοθεραπεία_Medical Taping_Αυχένας

1024 768 master
Medical Taping_Αυχένας

Medical Taping_Αυχένας


Medical Taping_Αυχένας

Medical Taping_Αυχένας


 
 
 
 
 
 
 

Μέθοδος Κιnesio Taping για Αυχεναλγία.

Ο κύκλος ζωής της οικογένειας σύμφωνα με τη συστημική προσέγγιση

150 150 master
Ο κύκλος ζωής της οικογένειας σύμφωνα με τη συστημική προσέγγιση

Ο κύκλος ζωής της οικογένειας σύμφωνα με τη συστημική προσέγγιση


Μια οικογένεια αλλάζει, μεγαλώνει, τροποποιείται και προσαρμόζεται διαρκώς.
Ποια είναι η θέση μας, στη ροή των γεγονότων αυτών και πόσο μας επηρρεάζει;
Θεματολογία
Μεταβολές – φάσεις στην εξέλιξη της οικογένειας
Σχέση ζευγαριού
Σχέση γονέα – παιδιού
Αναγνώριση, έκφραση και διαχείριση συναισθημάτων
Δεξιότητες ζωής
Κόστος σεμιναρίου: €30/ άτομο, €40/ζευγάρι
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, αφού θα λειτουργήσει σαν ομάδα
Για κράτηση θέσης, επικοινωνήστε μαζί μας στα 210 6800175 – 210 6810898
www.physiopolis.gr

Εγκεφαλική Παράλυση | Φυσικοθεραπεία

150 150 master
Εγκεφαλική Παράλυση | Φυσικοθεραπεία

Εγκεφαλική Παράλυση | Φυσικοθεραπεία


ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ
Εγκεφαλική Παράλυση (ΕΠ) είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε ένα σύνολο αναπτυξιακών δυσλειτουργιών της κίνησης και της στάσης. ΕΠ προκαλείται από μια κάκωση του εγκεφάλου – όπως εγκεφαλικό, τραύμα, έλλειψη οξυγόνωσης του εγκεφάλου, μόλυνση – που συμβαίνει πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τη γέννηση, ή στη περίοδο των δύο πρώτων ετών ζωής. Η βλάβη του εγκεφάλου δεν είναι εξελισσόμενη που σημαίνει πως δεν επιδεινώνεται μετά από την αρχική της εμφάνιση, παρόλο που με την πάροδο του χρόνου μπορεί να σημειωθεί μεγαλύτερη έκπτωση στη
καθημερινή διαβίωση σε σχέση με την αρχική επιρροή της βλάβης.
Οι δυσκολίες που συνοδεύουν την ΕΠ κυμαίνονται από ήπιες έως και πολύ σοβαρές. Οι ασθενείς με ΕΠ μπορούν να έχουν πρόβλημα με την όραση, την ακοή, την αφή, τη σκέψη ή την επικοινωνία. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να παθαίνουν ακόμα και επιληπτικές κρίσεις.
Από Εγκεφαλική Παράλυση πάσχουν 3,6 στα 1000 βρέφη. Ο αριθμός των πασχόντων έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της αύξησης του αριθμού πρόωρων γεννήσεων καθώς και των βρεφών με χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση. Το προσδόκιμο επιβίωσης έχει αυξηθεί επίσης για τους ενήλικες με ΕΠ, χάρη στα οφέλη της φυσικοθεραπείας που μπορεί πλέον να προσφέρει σε όλα τα στάδια της ζωής τους.
Φυσικοθεραπευτές είναι οι ειδικοί στη βοήθεια των ατόμων με ΕΠ και βελτιώνουν τις φυσικές τους λειτουργίες. Μπορούν να τα βοηθήσουν να μείνουν ενεργοί και υγιείς όπως επίσης να γίνουν άνετοι στην εκτέλεση καθημερινών τους δραστηριοτήτων όπως περπάτημα, χειρισμός αναπηρικής καρέκλας, μετακίνηση στο μπάνιο, στο κρεβάτι και στο αυτοκίνητο.
Εγκεφαλική Παράλυση | Φυσικοεθεραπεία

Εγκεφαλική Παράλυση | Φυσικοεθεραπεία


Τύποι της Εγκεφαλικής Παράλυσης 
Ανάλογα με την προσβεβλημένη περιοχή και την κίνηση έχουμε τους εξής τύπους ΕΠ:
ΣΠΑΣΤΙΚΗ περιλαμβάνει αυξημένο σπασμό των μυών κατά τη προσπάθεια του ατόμου να κινηθεί πιο γρήγορα
ΑΤΑΞΙΚΗ περιλαμβάνει μειωμένο προσανατολισμό και αστάθεια
ΔΥΣΚΙΝΗΤΙΚΗ περιλαμβάνει απότομες αλλαγές μυϊκού τόνου και κινήσεων που οδηγούν στην αστάθεια κατά τη στάση
ΜΙΚΤΗ περιλαμβάνει συνδυασμό κινητικών προβλημάτων των παραπάνω τύπων ΕΠ (σπαστικής, δυσκινητικής ή αταξικής)
ΤΕΤΡΑΠΛΗΓΙΑ περιλαμβάνει ΕΠ που προσβάλει τα τέσσερα άκρα, τον αυχένα και τον κορμό
ΔΙΠΛΗΓΙΑ προσβάλει είτε τα δύο πόδια (η πιο συχνή περίπτωση) είτε τα δύο χέρια (λιγότερο συχνή)
ΗΜΙΠΛΗΓΙΑ προσβάλει μόνο μια πλευρά του σώματος (χέρι και πόδι)
Σημεία και Συμπτώματα
Τα συμπτώματα ΕΠ διαφέρουν από άτομο σε άτομο.  Αρχίζουν να παρατηρούνται στην ηλικία των 2 μηνών και συνήθως γίνονται αντιληπτά πριν το παιδί γίνει 2 ετών. Οι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν πως το παιδί τους δεν μπορεί να κρατήσει το κεφαλάκι του ευθεία τόσο καλά όσο τα άλλα παιδάκια, ή δυσκολεύεται να πιάσει, να ρολάρει, να καθίσει, να μπουσουλίσει ή να περπατήσει.
Άλλα συμπτώματα σχετικά με τη κίνηση:
– Σφιχτοί μύες που χειροτερεύουν στην ασθένεια, στο stress και με τον χρόνο
– Δύσκαμπτες αρθρώσεις που δεν λυγίζουν ή δεν τεντώνουν πλήρως ιδιαίτερα στα χέρια, στους αγκώνες, στα ισχία, στα γόνατα και στις ποδοκνημικές
– Αδυναμία μυών
– Απώλεια προσανατολισμού
– Χαλαροί μύες ειδικά στον αυχένα και στον κορμό
– Μυϊκός τρόμος
Άλλα Συμπτώματα της ΕΠ μπορούν να περιλαμβάνουν:
– Δυσκολία στην ομιλία και στην κατανόηση
– Μαθησιακές διαταραχές (ακόμα και αν το παιδί έχει φυσιολογική νοημοσύνη)
– Προβλήματα όρασης
– Προβλήματα ακοής
– Επιληπτικές κρίσεις
– Πόνος στις αρθρώσεις λόγω των συγκάμψεων
– Αδυναμία των μυών του στόματος
– Δυσκοιλιότητα
– Ακράτεια ούρων
– Καθυστερημένη ανάπτυξη