master

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (Δ.Ε.Π.Υ) είναι μια νευροβιολογική διαταραχή που επηρεάζει την ικανότητα ενός ατόμου να έχει την αναπτυξιακά ανάλογη συμπεριφορά στους παρακάτω τομείς:

• Ρύθμιση του επιπέδου της κινητικότητας (Υπερκινητικότητα)
• Έλεγχος της συμπεριφοράς (Παρορμητικότητα)
• Συγκέντρωση στην μελέτη

Η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο και οι σύγχρονες μελέτες παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για την γενετική βάση της Δ.Ε.Π.Υ.
Η Δ.Ε.Π.Υ. γίνεται αντιληπτή αρχικά κατά την διάρκεια της προσχολικής ηλικίας και είναι πολύ πιθανόν να παραμείνει έως την εφηβική και ανήλικη ζωή. Αυτή η χρόνια κατάσταση επηρεάζει αρκετούς τομείς της λειτουργικότητας των παιδιών. Οι πιο σημαντικοί είναι ο αυτοέλεγχος της συμπεριφοράς, η μαθησιακή επίδοση και η ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων.
Παιδιά με υπερκινητικότητα βρίσκονται σε συνεχή κίνηση όταν προσπαθούν να κάτσουν σε μια καρέκλα, όταν σηκώνονται απ’αυτήν συνεχώς, όταν τρέχουν και σκαρφαλώνουν, ενώ την ίδια στιγμή οι άλλοι κάθονται, καθώς και όταν έχουν την τάση να μιλάνε πολύ γρήγορα διαρκώς, αποσπώντας την προσοχή των άλλων. Έτσι γίνονται παρορμητικά. Παράλληλα, συχνά μπορεί να ονειροπολούν, να βρίσκονται χαμένοι σε άλλο κόσμο ενώ θα έπρεπε να συγκεντρώνονται, και συχνά αποσπάται η προσοχή τους από το τί συμβαίνει γύρω τους.
Ας δούμε τώρα την εκδήλωση συμπτωμάτων της Δ.Ε.Π.Υ. μέσα στη σχολική τάξη.

• Διασπάται η προσοχή του παιδιού πολύ εύκολα σχεδόν από οτιδήποτε.

Αποσπάται από την εργασία που κάνουν οι γύρω του, από θορύβους, από ομιλίες.
Συνέχεια κοιτάζει αλλού και παρατηρεί τί κάνουν οι άλλοι.

• Δυσκολία στην συγκέντρωσή του

1. Είναι διαρκώς χαμένο μέσα στις σκέψεις του και χρειάζεται υπενθύμιση για να ασχοληθεί ξανά με την εργασία του.
2. Ξεκινά μια εργασία αλλά αδυνατεί να είναι εκεί!
3. Εστιάζει σε άλλους, ή σε πράγματα/αντικείμενα που πραγματικά δεν θα έπρεπε να τον αφορούν εκείνη την στιγμή, και έτσι δεν μπορεί να τελειώσει την εργασία την οποία κάνει!

• Έχει δυσκολία στο να οργανώσει δουλειές ή δραστηριότητες παιχνιδιού.

Στο σπίτι του ο χώρος του είναι συνήθως ακατάστατος. Στο σχολείο επίσης τα πράγματα του είναι σχεδόν πάντα πεταμένα κάτω ακατάστατα. Πολλές φορές εργασίες του, μαθήματα, ρούχα και παιχνίδια είναι όλα μαζί ανακατεμένα!

• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει μέχρι τέλους οδηγίες

Αφήνει συνήθως μισοτελειωμένες εργασίες αλλά και άλλες δραστηριότητες που του έχουν δοθεί, χωρίς να ακολουθεί πάντα τις οδηγίες και αυτές όχι όλες κι ούτε με τη σωστή σειρά.

• Δυσκολεύεται να ξεκινήσει δραστηριότητες, ιδιαίτερα αυτές που απαιτούν αρκετή προσπάθεια.

Βρίσκει συχνά δικαιολογίες και αποφεύγει συνεχώς να κάνει κάτι που θεωρεί ότι τον δυσκολεύει ή ζητά τη βοήθεια άλλων και πολλές φορές  περιμένει κι από αυτούς να ξεκινήσουν τη δραστηριότητα.

• Αδυνατεί να θυμάται καθημερινές δραστηριότητες του εκτός σχολείου του, ή εργασίες που έχει να κάνει για το σχολείο.
• Δε βρίσκει εύκολα τα προσωπικά του αντικείμενα.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι διαρκώς ανήσυχος, να ψάχνει συνέχεια εδώ κι εκεί τα πράγματά του και να αδυνατεί να ξεκινήσει μια εργασία εφόσον δεν έχει κοντά του τα πράγματα τα οποία χρειάζεται.

• Δείχνει να μην ακούει όταν του απευθύνεται ο λόγος.

Δεν μπορεί να επαναλάβει κάποιες απ’τις οδηγίες που του έχουν δοθεί άμεσα.
Δυσκολεύεται να είναι συγκεντρωμένος στην συζήτηση.
Μιλάει πολύ ακόμα και όταν δεν πρέπει, ακόμα και όταν δεν του απευθύνεται ο λόγος.
Πετάγεται και απαντά πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση απ’τον δάσκαλο.
Συχνά διακόπτει τις συζητήσεις των άλλων, αλλά και τις δραστηριότητές τους.
Εκνευρίζεται εύκολα και δεν περιμένει στην σειρά του.
Δεν ακολουθεί βασικούς κανόνες.
Αναστατώνει και τα άλλα παιδιά μέσα στην τάξη.
Έρχεται σε συχνό διαπληκτισμό με άλλους συμμαθητές του, ακόμα και χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος!
Γενικότερα Προβλήματα παιδιών με Δ.Ε.Π.Υ.
1) Στην Εκπαίδευση και στις μαθησιακές του επιδόσεις

• Γλωσσικές αδυναμίες
• Δυσκολίες στην αναγνωστική δεξιότητα
• Αδυναμίες στην αναπαραγωγή του γραπτού λόγου
• Προβλήματα με αριθμητικές δεξιότητες

2) Στην κοινωνικοποίηση
3) Στις ενδοοικογενειακές σχέσεις
 
Η Δ.Ε.Π.Υ. μπορεί να συνυπάρχει με:

• Δυσλεξία / Μαθησιακές Δυσκολίες
• Με άλλες γλωσσικές διαταραχές
• Με συναισθηματικές διαταραχές
• Με σύνδρομο Tourette
• Με εναντιωματική-παραβατική συμπεριφορά όπως άγχος, κατάθλιψη, ψυχοσωματικά προβλήματα καθώς και επιθετικότητα

 
Καλέντη Ελενη
Ειδική Παιδαγωγός-Ψυχολόγος
Bsc. (Hons) in Psychology
M.A.in Education
Dyslexia and Spld

Το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου αποτελεί μία συνηθισμένη μυοσκελετική δυσλειτουργία και θεωρείται η πιο συχνή αιτία πρόσθιου πόνου στο γόνατο. Επηρεάζει συνήθως αθλητές και γυναίκες νεαρής ηλικίας και πολύ συχνά αναγνωρίζεται ως χονδρομαλάκυνση της επιγονατίδας.
Ως σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου, περιγράφεται ο πόνος στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος και αποτελεί την πιο συχνή αιτία πόνου στη συγκεκριμένη άρθρωση. Ο χρόνιος πόνος της πρόσθιας επιφάνειας του γόνατος, συχνά περιγράφεται ως οστεοαρθρίτιδα (σε ενήλικες) ή ως χονδρομαλάκυνση επιγονατίδας (σε παιδιά και εφήβους), ενώ φαίνεται να επηρεάζει περισσότερο τον γυναικείο πληθυσμό. Ο επιγονατιδομηριαίος πόνος χαρακτηρίζεται από φυσιολογικές και εμβιομηχανικές αλλαγές στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση και είναι πιθανό να συνοδεύεται από χονδρομαλάκυνση της επιγονατίδας, η οποία σταδιακά προκαλεί εκφύλιση του χόνδρου.
Υπάρχουν πολλοί ανατομικοί και λειτουργικοί παράγοντες, οι οποίοι επιδρούν στο γόνατο και ενοχοποιούνται για την αιτιοπαθογένεια αυτού του συνδρόμου, προκαλώντας πίεση στον αρθρικό χόνδρο της επιγονατίδας. Οι βασικότεροι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι: η αδυναμία του έσω πλατύ μυ, η μειωμένη ελαστικότητα της λαγονοκνημιαίας ταινίας, καθώς και η κακή εμβιομηχανική στο κάτω άκρο. Η τελευταία, αποτελεί ίσως την περισσότερο σημαντική και συνηθισμένη αιτία πρόκλησης επιγονατιδομηριαίας δυσλειτουργίας και πόνου, με συχνότερες μορφολογικές διαταραχές την πλατυποδία, την κοιλοποδία και την αυξημένη γωνία Q. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα συνδρόμου υπέρχρησης κυρίως σε αθλητές.
Τα συμπτώματα και τα κλινικά σημεία του επιγονατιδομηριαίου πόνου είναι χαρακτηριστικά και συνήθως περιλαμβάνουν: πόνο, αστάθεια, κριγμό, οίδημα στην άρθρωση, κλείδωμα του γόνατος και ευαισθησία στην έσω πλευρά της επιγονατίδας. Το κύριο σύμπτωμα που είναι ο πόνος, αφορά την οπίσθια επιφάνεια της επιγονατίδας και είναι 3 χαρακτηριστικά διάχυτος και απροσδιόριστος, ενώ δραστηριότητες όπως ανεβοκατέβασμα σκάλας, βαθιά καθίσματα και άλματα τον επιδεινώνουν. Η διάγνωση περιλαμβάνει: το ιστορικό, την κλινική αξιολόγηση, συχνά το πελματογράφημα, καθώς και ακτινογραφίες και αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI). Για τη θεραπεία του ασθενή με σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου, θα πρέπει να υπάρχει πλήρης κατανόηση της εμβιομηχανικής και της ανατομίας του γόνατος και της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης, ώστε να προσδιοριστεί η πηγή του προβλήματος, η οποία συχνά αφορά εμβιομηχανικούς παράγοντες.
Η φυσικοθεραπεία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην αποκατάσταση του επιγονατιδομηριαίου πόνου. Συνήθως εφαρμόζονται ειδικές τεχνικές και μέσα αποκατάστασης, ανάλογα με το στάδιο επούλωσης στο οποίο βρίσκεται ο ασθενής και έπειτα από σωστή και πλήρη φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση.

Αναμφισβήτητα η εγκυμοσύνη είναι μια από τις ομορφότερες περιόδους στη ζωή της κάθε γυναίκας. Οι αλλαγές στο σώμα της και στις συνήθειές της είναι αρκετές, γεγονός που δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην καθημερινότητά της, αφού μπορεί να βρει τρόπους ώστε να διατηρείται σε φόρμα τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά και να ανταπεξέρχεται όσο το δυνατόν καλύτερα στις δραστηριότητές της.
Είναι σημαντικό οι γυναίκες στην εγκυμοσύνη να συνειδητοποιήσουν ότι όπως φροντίζουν για τις γυναικολογικές τους εξετάσεις, την υγεία του μωρού τους, τη διατροφή τους έτσι πρέπει να φροντίζουν και για τη φυσική τους κατάσταση, ώστε να προετοιμάσουν το σώμα τους όσο το δυνατόν καλύτερα να δεχτεί πιο “ανώδυνα” τη διαδικασία του τοκετού.
Το Aqua Yoga είναι μια νέα μέθοδος εκγύμνασης που έχει να προσφέρει πολλά στη μέλλουσα μητέρα και ξεκίνησε να εφαρμόζεται στην Ελλάδα εδώ και 3 χρόνια από την καθηγήτρια φυσικής αγωγής Ιωάννα Βαπορίδη. Βασίζεται στις αρχές της yoga και στόχος του είναι να βοηθήσει τη γυναίκα και το μωρό της να απολαμβάνουν μαζί απλές κινήσεις μέσα στο νερό συνδυασμένες με τον έλεγχο της αναπνοής.
Πως γίνεται μέσα στο νερό;
Το σώμα μέσα στο νερό δουλεύει καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα απ’ ότι,εκτός αυτού, χωρίς καμιά επιβάρυνση των αρθρώσεων και χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο πτώσης και κραδασμών. Έχοντας βυθισμένο το σώμα μέχρι τους ώμους και λόγω της αντίστασης του νερού δουλεύουμε ομοιόμορφα σχεδόν όλες τις μυϊκές ομάδες, πετυχαίνοντας μια καλή και ήπια μυϊκή ενδυνάμωση. Επίσης πρέπει να τονίσουμε ότι το βάρος του σώματος μειώνεται και περιορίζεται μόνο στο 10% κάνοντας την έγκυο να νιώθει πιο ανάλαφρα και άνετα μέσα σε αυτό.
Σε ποιες γυναίκες απευθύνεται;
Το Aqua yoga ενδείκνυται για όλες τις γυναίκες, ανεξαρτήτως του μήνα κύησης που διανύουν, αφού η καθεμία μπορεί να καθορίσει την ένταση που θα βάλει, προσαρμόζοντας έτσι το πρόγραμμά της, μαζί με τον ειδικευμένο καθηγητή φυσικής αγωγής, ανάλογα με τις δυνατότητές της και τη φυσική της κατάσταση.
Δες τι προσφέρει η Aqua yoga…
Το χλιαρό νερό της εξασφαλίζει ένα ξεκούραστο περιβάλλον για χαλάρωση, ασκήσεις stretching αλλά και ασκήσεις που βοηθούν στην εκγύμναση συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων που συμμετέχουν ενεργά στη διάρκεια του τοκετού.
Σε όλο αυτό σημαντική θέση κατέχουν και οι αναπνοές οι οποίες βοηθούν την έγκυο να επικοινωνεί με το μωρό της, να ηρεμεί από το καθημερινό άγχος αλλά και να εξασκηθεί ώστε να μπορέσει να τις εφαρμόσει κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Θεαματικά είναι επίσης και τα οφέλη στην ψυχολογία της εγκύου, αφού μετά το τέλος της άσκησης έχει στο μέγιστο βαθμό το αίσθημα της ευεξίας και της ηρεμίας, γεγονός που έχει ιδιαίτερη επίδραση και στο έμβρυο.
Σημαντικές θετικές επιδράσεις του Aqua yoga:
• Γυναίκες που ασκούνται τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα, έχουν μικρότερο μέσο όρο αύξησης του σωματικού βάρους, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Μικρότερη διάρκεια τοκετού (λόγω εκγύμνασης της πυέλου) καθώς και μικρότερο ποσοστών καισαρικών τομών.
• Λιγότεροι πόνοι στην οσφυϊκή χώρα και καλύτερη στήριξη αυτής και της κοιλιάς.
Ιωάννα Βαπορίδη, MSc Καθηγήτρια φυσικής αγωγής, ειδικευμένη στο Aqua yoga στην εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τη λοχεία
Πηγή: www.tlife.gr

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης και το 10ο Ετήσιο Ενημερωτικό Συνέδριο Σκελετικής Υγείας του Συλλόγου “Πεταλούδα” το Physiopolis και το Osteo and Physio Clinic θα παρευρίσκονται το Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016 στο DIVANI CARAVEL.
Παρακολουθείστε τη διάλεξη του Γιώργου Τσουκαλά με θέμα  “ Νέες μέθοδοι αντιμετώπισης επώδυνων μυοσκελετικών παθήσεων ”.
Επιπλέον, σας περιμένουμε 13:00-19:00 στο χώρο της έκθεσης για Οστεοπαθητική και Χειροπρακτική διάγνωση.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στον Σύλλογο Σκελετικής Υγείας “Πεταλούδα”.
Πρόγραμμα ομιλιών

 

Ackermann Rehabilitation Model BOPC – ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Το πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης του κολεγίου Ackermann αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα αποκατάστασης, στηριγμένο στις αρχές της εμβιομηχανικής, της φυσικοθεραπείας, της οστεοπαθητικής και της χειροπρακτικής. Οι αρθρικές / μυοπεριτοναϊκές / νευροδυναμικές / σπλαγχνικές δυσλειτουργίες που μπορεί να εμφανίζει ένας ασθενής, σχεδόν πάντοτε συνδυάζονται με εμβιομηχανικές παρεκκλίσεις και αλλαγές του κινητικού ελέγχου (motor control).
Διάρκεια: Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται σε τρία διήμερα σεμινάρια.
Σας ενημερώνουμε πως το δεύτερο σεμινάριο Θεραπευτικής Άσκησης του Κολεγίου Ackermann θα διεξαχθεί στις 19-20 Νοεμβρίου του 2016.
Κάθε σεμινάριο είναι αυτόνομο. Για να λάβετε την πιστοποίηση από το Ackermann College είναι υποχρεωτική η παρακολούθηση και των τριών κύκλων.
Πρόγραμμα 2^ου Σεμιναρίου AckermannBOPC
Σάββατο 19/11/2016

 
Κυριακή 20/11/2016

  
Για δηλώσεις συμμετοχής επικοινωνήστε με τους εισηγητές του σεμιναρίου στα παρακάτω τηλέφωνα επικοινωνίας:
Σασσάνης Βαλεντίνος 6974306558
Τσουκαλάς Γεώργιος 6938116225 
Χώρος Διεξαγωγής: Physiopolis

Υπάρχουν πολλά που δε γνωρίζουμε για τις τενοντίτιδες, αλλά υπάρχουν μερικές αλήθειες που πρέπει να ξέρετε:

• Η τενοντίτιδα δε βελτιώνεται με την ανάπαυση – ο πόνος μπορεί να χαλαρώσει, αλλά επιστρέφει με τη δραστηριότητα και συχνά είναι πιο επώδυνος λόγω του ότι η ανάπαυση δε βελτιώνει την ανοχή του τένοντα στη φόρτιση.
• Αν και υπάρχουν συμπτώματα και βιοχημικά στοιχεία φλεγμονής, δε θεωρείται ότι είναι μια κλασική φλεγμονώδη κατάσταση. Αντιφλεγμονώδη μπορεί να βοηθήσουν εάν έχετε πολύ υψηλά επίπεδα πόνου, αλλά δεν είναι σαφές ποια επίδραση έχουν στους ιστούς και τα κύτταρα υπό φλεγμονή.
• Η τενοντίτιδα μπορεί να προκληθεί από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες. Ο κύριος παράγοντας είναι μια ξαφνική αλλαγή σε κάποιες δραστηριότητες οι οποίες έχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά: 1) εκείνες που απαιτούν από τον τένοντα την αποθήκευση ενέργειας (δηλαδή το περπάτημα, το τρέξιμο, το άλμα) και 2) εκείνες με φορτία που συμπιέζουν τον τένοντα. Μερικοί άνθρωποι έχουν προδιάθεση λόγω της βιομηχανικής τους (π.χ. κακή ικανότητα των μυών ή αντοχής) ή συστημικούς παράγοντες (π.χ. ηλικία, εμμηνόπαυση, αυξημένη χοληστερόλη, αυξημένη ευαισθησία στον πόνο, κλπ). Άνθρωποι με προδιάθεση μπορούν να αναπτύξουν πόνο στο τένοντα ακόμη και με ανεπαίσθητες αλλαγές στη δραστηριότητά τους.
• Η άσκηση είναι η πιο τεκμηριωμένη θεραπεία για τενοντίτιδα – οι τένοντες πρέπει να φορτιστούν σταδιακά, έτσι ώστε να μπορούν να αναπτύξουν μεγαλύτερη ανοχή στα φορτία της καθημερινότητας του κάθε ανθρώπου. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων (αλλά όχι όλες), η τενοντίτιδα δεν θα βελτιωθεί χωρίς αυτό το ζωτικό ερέθισμα της άσκησης.
• Η τροποποίηση της φόρτισης του τένοντα είναι σημαντική για τη πορεία του πόνου και την αποκατάσταση της βλάβης του τένοντα. Αυτό συχνά περιλαμβάνει μείωση (τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα) των υπερβολικών φορτίων στο τένοντα και αντικατάσταση αυτών με πιο ήπιας μορφής φορτία υπό τη καθοδήγηση ενός Φυσικοθεραπευτή.
• Η εικόνα βλάβης στην απεικόνιση (μαγνητική τομογραφία) δεν σημαίνει απαραίτητα πόνο – η εικόνα βλάβης είναι συχνή σε άτομα χωρίς πόνο. Επίσης, αν σας έχουν πει ότι έχετε «σοβαρό τραυματισμό του τένοντα» αυτό δεν σημαίνει κατ ‘ανάγκην ότι δεν θα πάτε καλύτερα ή ότι θα έχετε αρνητική έκβαση. Επίσης, γνωρίζουμε ότι ακόμη και με την καλύτερη θεραπεία (άσκηση, ενέσεις αντιφλεγμονώδεις, κλπ), η παθολογία είναι πιθανό να μην αντιστραφεί σε κάποιες περιπτώσεις. Ως εκ τούτου, οι περισσότερες θεραπείες στοχεύουν στη βελτίωση του πόνου και της λειτουργικότητας, παρά στην επούλωση των ιστών. Αυτό είναι που ενδιαφέρει και μια σωστή φυσικοθεραπευτική προσέγγιση.
• Η τενοντίτιδα βελτιώνετε με το σωστό συνδυασμό και θεραπευτικό σχήμα παθητικών μορφών θεραπείας, όπως θεραπευτικό υπέρηχο, shockwaves, indiba μαζί με άσκηση. Η φυσικοθεραπευτική άσκηση είναι το βασικό συστατικό της θεραπείας με τις παθητικές θεραπείες να υποβοηθούν αυτή. Πολλαπλές ενέσεις αντιφλεγμονώδων, ειδικότερα, πρέπει να αποφεύγονται, καθώς συνδέονται συχνά με μια φτωχότερη έκβαση.
• Η τενοντίτιδα ανταποκρίνεται αργά ακόμα και με τα σωστά θεραπευτικά σχήματα. Πρέπει να έχετε υπομονή, να γίνεται η σωστή άσκηση και προοδευτική φόρτιση και να αποφεύγονται οι «εύκολες λύσεις» – πάντα υπό την σωστή συνεργασία του Γιατρού και του Φυσικοθεραπευτή.
• Η άσκηση θα πρέπει να εξατομικεύεται. Αυτό βασίζεται στα χαρακτηριστικά του πόνου και της λειτουργικότητας του κάθε ατόμου ξεχωριστά. Θα πρέπει να υπάρξει προοδευτική αύξηση του φορτίου για να επιτρέψει την αποκατάσταση της λειτουργίας με σεβασμό παράλληλα στα όρια του πόνου.

Σημειώστε ότι αυτές είναι γενικές αρχές και υπάρχουν περιπτώσεις όπου παθητικές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των ενέσεων και της χειρουργικής επέμβασης είναι πολύ κατάλληλες για τη διαχείριση της τενοντίτιδας. Πάντα απαιτείται σωστή συνεργασία ασθενή με Ιατρό και Φυσικοθεραπευτή με στόχο τη ποιότητα ζωής του ατόμου.
Πηγή: http://trustmephysiotherapy.com/?p=213